از آنجایی که سازمان‌ها استراتژی‌های چند ابری را اتخاذ می‌کنند تا با خواسته‌های کسب‌وکار مدرن سازگار باقی بمانند، کمترین زمان برای مسائل اضافه‌ای که فناوری قدیمی به ارمغان می‌آورد وجود دارد. راب اندرسون، معاون بازاریابی و محصول، نوسازی برنامه‌ها، Advanced، به توضیح این موضوع می‌پردازد که چرا برنامه‌های قدیمی مانند مین‌فریم‌ها سازمان‌ها را از بهره‌گیری از مزایای چابکی چند ابری بازمی‌دارند.
بیش از 90٪ سازمان‌ها یک استراتژی چند ابری در جای خود دارند. با مزایایی مانند محصولات خاص فروشنده و ادم گرایی، اجرای ساده الزامات انطباق با مقررات، انعطاف پذیری بیشتر، اتوماسیون و حضور گسترده جغرافیایی، برای شرکت هایی که در فضای ابری متولد شده اند این استراتژی را دنبال کنند.
متأسفانه، جدیدترین ابزارها و معماری‌هایی که با مفاهیم بومی ابری توسعه می‌یابند، در حال دور شدن از فناوری اطلاعات سنتی هستند. نمی‌توان آنها را از طریق فناوری پیش از ابری که توسط اکثر شرکت‌هایی که هنوز به سیستم‌های قدیمی متکی هستند، استفاده کرد، و این روند هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت نشان نمی‌دهد. در نتیجه، اختلاف فزاینده‌ای بین نوآوری‌ها و سازگاری با عقب وجود دارد.
از آنجایی که چند ابری به بهترین شیوه برای سازمان‌ها در تمام صنایع تبدیل می‌شود، هرگونه محدودیتی که کد و زیرساخت قدیمی در آن وجود دارد. شکل اصلی موجود به بدهی های زیان آور مانند ناسازگاری کامل تبدیل می شود. برای غلبه بر موانع پیرامون توسعه اپلیکیشن، مدیریت زیرساخت و اتصال، و تجربه کامل از مزایای قدرتمند استراتژی چند ابری، سازمان ها باید سیستم های قدیمی و قدیمی مانند مین فریم را مدرن کنند.
کوچک کردن دانش میراث فناوری اطلاعات
شرکت‌ها سال‌هاست که با کاهش استعداد IT دست و پنجه نرم می‌کنند. با این حال، سازمان‌هایی که هنوز به سیستم‌های قدیمی مانند مین‌فریم متکی هستند، به شدت احساس سوختگی می‌کنند. استعدادهایی که قادر به اجرای موثر این سیستم ها هستند، و کسانی که به طور خاص کد را نوشته اند، با سرعت فزاینده ای بازنشسته می شوند یا موقعیت های خود را ترک می کنند و فناوری هایی را که زمانی مدیریت می کردند به "جعبه های سیاه" اطلاعات غیرمستند تبدیل می کنند.
در حالی که این فرصتی را برای استعدادهای جدید و نوظهور فناوری اطلاعات برای ورود به این پست‌ها فراهم کرده است، واقعیت این است که اکثریت زیادی با زبان‌ها و پایگاه‌های داده‌ای که سیستم‌های قدیمی را تشکیل می‌دهند آشنا نیستند. برخی به سادگی علاقه ای به مشاغلی ندارند که به آن مجموعه مهارت ها نیاز دارند. طبق رویترز ، 18.8٪ از توسعه دهندگان COBOL بالای 55 سال سن دارند و 60.5٪ بالای 45 سال دارند.
نسل جدید از عصر دیجیتال متولد شد، قدرت انتزاع و ابر را آموخت. زبان های دوستانه، و علاقه کمی به COBOL، CA-Gen، CA-Telon، یا Assembler دارند. این مشکلی است که 89 درصد از سازمان ها را وادار می کند تا بگویند نگران دسترسی به استعدادهای مناسب فناوری اطلاعات برای نگهداری و مدیریت سیستم های قدیمی خود هستند. فراتر از آموزش متقابل تیم‌های فناوری اطلاعات و استخدام فریلنسرها، راه‌حل رفع کمبود استعدادهای فناوری اطلاعات در مدرن‌سازی فناوری‌ها برای همگام شدن با محیط کسب‌وکار امروز است.
بیشتر ببینید: ابر ترکیبی: اولین قدم به سوی یکپارچه سازی سیستم
ایمن سازی و مدیریت محیط‌های چند ابری با کد قدیمی
در حالی که چند ابری اتصال پیشرفته‌تری را به یک سازمان می‌آورد، پیچیدگی بیشتری را نیز به همراه دارد. برای کاهش پیچیدگی، بهبود سرعت و چابکی، فعال کردن شبکه های چند ابری و اتصال ایمن بین اپراتورها و ارائه دهندگان ابر، مدل لبه سرویس دسترسی ایمن (SASE) در حال تبدیل شدن به یک راه حل محبوب برای ایمن سازی بهتر و اتصال محیط های چند ابری است.
با توابع امنیتی ابری مانند دروازه‌های وب امن، کارگزاران امنیت دسترسی ابری و پوشش شبکه خصوصی مجازی (VPN) بدون اعتماد، مقیاس و مقیاس‌پذیری را آسان می‌کند. اتصال ابری را خودکار کنید و در عین حال امنیت را افزایش دهید. پروژه های گارتنر SASE مدل شبکه ایمن آینده است که شرکت ها باید به دنبال آن باشند. با این حال، چالش این است که SASE، طراحی شده برای ابر بومی، تنها زمانی می تواند تا آنجا پیش برود که با سیستم های قدیمی استفاده شود. SASE فقط نمونه ای از فناوری نوظهور است که میراث را در نظر نمی گیرد، اما بخشی از یک روند رو به رشد است. در نهایت، محدودیت‌هایی که سیستم‌های قدیمی ارائه می‌دهند به بدهی تبدیل می‌شوند.
بیشتر ببینید: 7 چالش چند ابری و نحوه غلبه بر آنها
به گفته گارتنر، برای نوآوری ماندن، چابکی کلیدی است.
بنا به گفته گارتنر، مجسمه سازی تغییرات و تسریع رشد کسب و کار اولویت اصلی سازمان ها در سال آینده است. با این حال هنوز 220 میلیارد خط کد COBOL در حال حاضر در تولید امروزی استفاده می شود، که نشان دهنده گسست گسترده بین اهداف تجاری و شیوه های فعلی است. همین ایده برای سازمان‌هایی که از چند ابری استقبال می‌کنند، اما همچنان فناوری قدیمی را حفظ می‌کنند، صدق می‌کند.
ابزارهای نوظهور امروزی (مانند SASE) به طور فزاینده ای توجه خود را به سازگاری با سیستم های قدیمی کاهش می دهند. بازسازی کد – تغییر ساختار داخلی کد به زبان‌های بومی ابری، مانند جاوا و سی شارپ، بدون تغییر هدف آن – راه‌حل ایده‌آل برای مقابله با این چالش است.
برای آوردن چابکی و قدرت بی‌نظیر به استقرار ابر، رهبران فناوری اطلاعات به منابع و سیستم‌های به‌روز دسترسی دارند که می‌تواند آنها را برای پیشبرد بهتر نوآوری در سازمان چابک نگه دارد. Refactoring معمولاً روشی بهینه برای حفظ منطق تجاری، عملکرد و داده‌های سیستم‌های قدیمی در محیط‌های چند ابری بدون قید و بند مین‌فریم‌های قدیمی و کد است.
آیا این مقاله برای شما مفید بود؟ نظرتان را در LinkedIn، Twitter یا Facebook به ما بگویید. خوشحال می شویم از شما بشنویم.