از گروه First-do-no-harm
ما چندین بار اشاره کرده ایم که چگونه حریم خصوصی به آرامی اما مطمئناً به یک کالای لوکس تبدیل می شود. به عنوان مثال ، تلفن های همراه ارزان قیمت را در نظر بگیرید. در حال حاضر ممکن است با قیمت ارزان در دسترس باشند ، اما این دستگاه ها از اولین دستگاه هایی هستند که حریم خصوصی و امنیت مصرف کننده را در آن نقطه قیمتی م effectivelyثر ارزیابی می کنند. بنابراین در همان زمان ما خود را به دلیل "برهم زدن شکاف دیجیتالی" در حال ضربه زدن به خود می دانیم ، ما الگوی جدیدی را ایجاد می کنیم که به موجب آن حریم خصوصی و امنیت چیزی است که برای کسانی که نمی توانند از عهده آن برآیند دور از دسترس است.
یک سناریوی مشابه در جلوی لپ تاپ مدرسه وام گرفته شده است. دانش آموزان کم درآمد که برای انجام وظایف خود نیاز به لپ تاپ مدرسه دارند ، می دانند که این معامله با برخی از معاملات مهم همراه است. یعنی انتظار صفر از حریم خصوصی بسیاری از لپ تاپ هایی که توسط دانش آموزان کم درآمد استفاده می شود دارای نرم افزار Securly و مانیتورینگ دانش آموز است که به معلمان اجازه می دهد صفحه لپ تاپ دانش آموز را در زمان واقعی ببینند و حتی در صورتی که متوجه شوند دانش آموز "غیرفعال" است ، برگه ها را ببندد.
اما باز هم ، این دوگانگی بین دانش آموزان با پول لپ تاپ (قابل اعتماد ذاتی) و دانش آموزان کم درآمد که ذاتاً ردیابی و تحت نظر هستند ایجاد می کند:
"هوتمن می گوید که او و سایر والدین اگر وسعت نظارت را می دانستند ، دستگاه های صادر شده در مدرسه را انتخاب نمی کردند. (او می گوید" من خوش شانس هستم که این یک گزینه برای ما است. ") او همچنین نگران این بود که هنگام نظارت خودکار بر نرم افزار برگه ها را می بندد یا در غیر این صورت چند وظیفه ای را مجازات می کند ، این باعث می شود که دانش آموزان توانایی تمرکز و ایجاد نظم و انضباط را در خود پرورش دهند. "
معلمان و مدیران مدارس ممکن است نیت خوبی داشته باشند ، اما آنها تصور خاصی ندارند. اما ایجاد این برخورد دو طرفه با حریم خصوصی در مرکز دموکراسی و فناوری که ماه گذشته گزارشی را منتشر کرد ، نشان داد که بچه های ثروتمندتر که توانایی خرید وسایل خود را دارند ، تحت نظارت کمتری قرار دارند و ذاتاً بیشتر مورد اعتماد هستند. به طور کلی. گاهی اوقات فقط به دلیل ماهیت سیستم های نظارت بر لپ تاپ ، اما همچنین به دلیل نگرانی های ناحیه مدرسه در مورد مسئولیت:
"موسسات آموزشی محلی (موسسات آموزشی محلی) با جمعیت دانش آموز ثروتمندتر گزارش کردند که دانش آموزان آنها بیشتر به دستگاه های شخصی دسترسی دارند که تحت نظارت کمتری نسبت به دستگاه های صادره از مدرسه قرار دارند. الزامات و حفاظت از ایمنی دانش آموزان. "
بنابراین در تلاش برای "کمک" به بچه ها ، با تفکر گسترده کافی به آنها یاد می دهید که ذاتاً پست ترند و سزاوار اعتماد عمومی نیستند. این مسئله را با مشکل همه جانبه ترکیب کنید که سخت افزارهای ارزان قیمت کامپیوتر و تلفن اغلب ذاتاً خصوصی و ایمن نیستند ، و به سختی نمی توان فهمید که تلاش ها برای "برهم زدن شکاف دیجیتالی" می تواند برخی جنبه های آن را بدتر کند. خوب در موردش فکر شده است.
از شما برای خواندن این پست Techdirt متشکرم. با توجه به اینکه بسیاری از چیزها این روزها برای جلب توجه همگان رقابت می کند ، ما واقعاً از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار می دهید ، قدردانی می کنیم. ما هر روز سخت کار می کنیم تا محتوای با کیفیت را برای جامعه خود ارائه دهیم.
Techdirt یکی از معدود رسانه های مستقل باقی مانده است. ما یک شرکت غول پیکر نداریم ، و ما به شدت به جامعه خود برای حمایت از ما متکی هستیم ، در عصری که تبلیغ کنندگان به طور فزاینده ای از حمایت از سایت های کوچک و مستقل بی علاقه هستند – به ویژه سایتی مانند ما که حاضر نیست در گزارش خود مشت بزند. و تحلیل
در حالی که وب سایت های دیگر به دیوارهای پرداخت ، الزامات ثبت نام و تبلیغات مزاحم/مزاحم متوسل شده اند ، ما همیشه Techdirt را باز و در دسترس همه نگه داشته ایم. اما برای ادامه این کار ، ما به حمایت شما نیاز داریم. ما روش های مختلفی را برای حمایت از ما از خوانندگان ارائه می دهیم ، از کمک های مستقیم گرفته تا اشتراک های ویژه و کالاهای جالب – و هر مقدار کمی کمک می کند. با تشکر.
– تیم Techdirt
تحت عنوان: شکاف دیجیتالی ، تجمل ، حریم خصوصی ، لپ تاپ های مدرسه ، مدارس ، امنیت ، دانش آموزان ، نظارت ، ردیابی
