VPN در مقابل DPN: طلوع حریم خصوصی وب غیرمتمرکز

اینترنت بدون شک شیوه زندگی ما را متحول کرده است. نحوه کار، دسترسی به اطلاعات، سفر، ارتباط و تعامل با یکدیگر را تغییر داده است. همراه با آن، سطح بیشتری از آزادی به دلیل اطلاعات دموکراتیک و غیرمتمرکز از آن برخورداریم. با انجام این کار، اینترنت بحث، تجزیه و تحلیل و بررسی بسیار بیشتری را توسط عموم مردم در مورد موضوعاتی که بر آنها و جهان تأثیر می گذارد باز کرده است. به لطف اینترنت، حوزه نفوذ در حال دور شدن از مقامات متمرکز و رسانه های جریان اصلی است. در عجله ما برای درک آزادی های ارائه شده توسط اینترنت، چیزی به همان اندازه مهم را نادیده گرفته یا مجبور به غفلت کرده ایم: حریم خصوصی خود. از آنجایی که میلیاردها نفر برای پیوستن به جدیدترین شبکه‌های رسانه اجتماعی هجوم می‌آورند، آنها متوجه نمی‌شوند که خودشان محصول واقعی این خدمات رایگان جدید هستند. با داده ها و اطلاعات ارزشمند کاربر که به مشتریان واقعی پلتفرم ها منتقل می شود – بالاترین پیشنهاد. چند شرکت قدرتمند بخش‌های بزرگی از اینترنت را تصاحب کردند، اموال داده‌ای را که متعلق به آنها نیست جمع‌آوری کردند، حقوق حریم خصوصی را کمرنگ کردند و درها را به روی سانسور باز کردند. برای افزایش آگاهی از حریم خصوصی با این کار، استفاده از VPN، و اکنون DPN، افزایش یافته است، خدماتی برای ارائه اینترنت فردای دموکراتیک، خصوصی، امن، مقاوم در برابر سانسور و غیرمتمرکزتر. VPN ها: اولین گام در تامین حریم خصوصی کاربران منشاء خصوصی مجازی شبکه‌ها یا VPN‌ها را می‌توان به مایکروسافت در سال 1996 ردیابی کرد، جایی که گوردیپ سینگ پال پروتکل تونل‌سازی نقطه به نقطه، PPTP را برای پیاده‌سازی شبکه‌های خصوصی مجازی اختراع کرد. به سرعت تا سال 2021، خدمات VPN در حال افزایش است و به سطح بالای پذیرش 27.1٪ رسیده است. افرادی مانند NordVPN افزایش استفاده از VPN را در طول همه‌گیری کووید-19 به دلیل افزایش سفارش‌های کاری از خانه گزارش کردند. انگیزه استفاده از VPN از الزامات امنیتی تا اجتناب از نظارت، غلبه بر سانسور و بهبود خدمات پخش متفاوت است. صرف نظر از این، VPN ها به کاربران اجازه می دهند ترافیک وب خود را از طریق یک تونل رمزگذاری شده به سروری که توسط ارائه دهنده خدمات VPN مدیریت می شود، ارسال کنند. سپس ترافیک به وب خارج می‌شود و داده‌ها همچنان رمزگذاری می‌شوند، مشروط بر اینکه کاربران فقط به وب‌سایت‌های HTTPS امن متصل شوند و در نتیجه حریم خصوصی حفظ شود. سرویس‌های VPN مانند Nord، Proton، Surfshark و سایرین از پروتکل‌های امنیتی قوی، حداقل ثبت داده‌ها، سرورهای DNS خصوصی استفاده می‌کنند. و حوزه های قضایی دوستدار اینترنت برای ارائه مزایایی مانند اجتناب از سانسور، افزایش امنیت در اتصالات عمومی و خصوصی و انتقال داده ها، دسترسی از راه دور و ناشناس بودن آنلاین. در حالی که این گامی در مسیر درست است، VPN ها می توانند به طور قابل توجهی سرعت اینترنت را کاهش دهند. و منجر به اتصال ضعیف می شود. گاهی اوقات، وب‌سایت‌ها حتی می‌توانند ترافیک ایجاد شده از طریق VPN را با نرم‌افزار ضد VPN یا داده‌های گزارشی که می‌توانند مجدداً فروخته شوند، مسدود کنند. ناگفته نماند که VPN ها خدمات متمرکز هستند. در نتیجه، آنها همچنان کاربران را در برابر نشت داده ها و سانسور احتمالی آسیب پذیر می کنند. راه رو به جلو با جایگزین های غیرمتمرکز به نام شبکه های خصوصی غیرمتمرکز یا DPN ها هموار می شود. VPN ها همچنین از تونل های رمزگذاری شده برای هدایت ترافیک وب استفاده می کنند، اما آنها این کار را از طریق شبکه های غیرمتمرکز و نه متمرکز انجام می دهند. DPN ها بدون سرور و توزیع شده اند و سطوح امنیتی بالاتری را تضمین می کنند به طوری که داده های کاربر ثبت نمی شوند، هک نمی شوند یا احضار نمی شوند. در یک شبکه خصوصی غیرمتمرکز مانند شبکه Deeper یا Mysterium Network، دستگاه های کاربر هم به عنوان مشتری عمل می کنند (مانند کاربران اینترنت فردی) و سرور (مانند خدمات وب آمازون یا گوگل). و آدرس‌های IP به طور خودکار بر اساس قوانین مسیریابی خود تغییر می‌کنند و تونل‌هایی را به گره‌های دیگر در سرتاسر جهان ایجاد می‌کنند. شبکه‌های خصوصی غیرمتمرکز همان مزایای اساسی VPN را ارائه می‌دهند، اما با مزایای اضافی که شامل نفی یک نقطه کنترل مرکزی است. این بدان معناست که هیچ نقطه مرکزی برای حمله وجود ندارد و نمی توان شبکه را حذف کرد. کاربران همچنین روی داده‌های خود کنترل دارند زیرا هیچ ارائه‌دهنده متمرکزی به اطلاعاتی که سعی در محافظت از آنها داشتند دسترسی ندارد. به طور روزافزون محبوب. نوآوران در فضای بلاک چین و کریپتو در حال حاضر از این تقاضا برای ارائه محافظت بهتر از کاربران استفاده می کنند. برای مثال، پروژه DPN مبتنی بر پولکادوت Deeper Network امنیت شبکه، بلاک چین و اقتصاد اشتراک گذاری را برای ایجاد یک همتا به همتای جهانی ترکیب می کند. شبکه ای برای ارائه همان انعطاف پذیری در برابر سرقت داده ها و سانسور مانند VPN های سنتی، تنها بدون نیاز به سرور مرکزی. همین امر در مورد DPN هایی مانند Mysterium Network و HOPR نیز صدق می کند که به برنامه ها، افراد و سازمان ها اجازه می دهد اطلاعات را در خلوت کامل به اشتراک بگذارند. جدا از راه حل های نرم افزاری DPN، دستگاه های سخت افزاری مانند Deeper Connect نیز وجود دارند که یک شبکه خصوصی برای کاربران ایجاد می کنند. برای مرور اینترنت درست مانند هر VPN. با این حال، این VPN های غیرمتمرکز سخت افزاری مدل خرید یکباره و بدون اشتراک را ارائه می دهند. کاربران VPN سخت‌افزاری همچنین می‌توانند پهنای باند بی‌کار خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارند و برای مشارکت خود سود کسب کنند. این در مجموع یک شبکه واقعا خصوصی، ایمن‌تر و پرارزش را برای کاربران برای مرور اینترنت ایجاد می‌کند. این احتمال وجود دارد که DPN ها اینترنت را از جایگاه امروزی خود به نقطه ای از فضای ارتباطی امن هدایت کنند که در آن فن آوری و اخلاق برای حفظ کرامت، آزادی و استقلال انسان با هم تلاقی می کنند.