دانشمندان آمریکایی کشف کرده‌اند که سیاه‌چاله‌ها می‌توانند ایجاد کنند و همچنین تخریب کنند، زیرا گاز داغ مشاهده‌شده منتشر شده از چنین فضای خالی در یک کهکشان کوتوله می‌تواند به تولد ستاره‌ها کمک کند.
مقاله ای در مجله علمی Nature نشان می دهد که چگونه مشاهدات انجام شده با طیف نگار تصویربرداری تلسکوپ فضایی روی هابل اسرار درونی کهکشان Henize 2-10 را فاش می کند، فاصله ای در حدود 9 مگاپارسک یا حدود 30 میلیون سال نوری (پارسک اندازه گیری فاصله، نه زمان، پس هان سولو بنشین، بیا از آن سیاهچاله پایین نرویم).
محقق اصلی و استادیار گروه فیزیک دانشگاه ایالتی مونتانا، ایمی رینز، آثاری از یک جریان خروجی یا پل گاز داغ را یافتند که 230 سال نوری از سیاهچاله عظیم تا یک مهد کودک ستاره (نسبتاً) در نزدیکی آن کشیده شده است.
رینز با همکاری با زاخاری شوته، محقق فارغ التحصیل، شواهد کافی جمع آوری کرد تا به این نتیجه برسد که "این جریان سیاه چاله باعث تشکیل ستاره شد."
شوته به تیم ناسا گفت: "در فاصله 30 میلیون سال نوری از ما، هنیزه 2-10 به اندازه ای نزدیک است که هابل توانست هم تصاویر و هم شواهد طیف سنجی جریان خروجی سیاهچاله را به وضوح ثبت کند. شگفتی اضافی این بود که، به جای با سرکوب تشکیل ستارگان، جریان خروجی باعث تولد ستارگان جدید شد."
رینز گفت امیدوار است شواهدی از کهکشان های کوتوله بتواند به درک ما از توسعه سیاهچاله ها در کیهان اولیه کمک کند. ®
