- Metaverse در حال حاضر یک صنعت 1.3 تریلیون دلاری است
- سوپرمارکت ها و مارک های لوکس به طور یکسان فرصت وب 3 چشم
'Metaverse' به سرعت در حال تبدیل شدن به کلمه کلیدی سال 2022 است، اما در سطح ساده شده، این مفهوم در دنیای دیجیتال نسبتاً آشنا است: که تجربیات روزمره مانند کار، معاشرت و بازی اتفاق می افتد. ایده واقعیت مجازی یا واقعیت افزوده جدید نیست، و شکست آن در تسخیر تخیل تاکنون به توضیح بدبینی ناظران خاصی کمک می‌کند: همانطور که مت ماکسیمو، تحلیلگر در Grayscale Investments، مدیر دارایی دیجیتال، می‌گوید: «ما در حال حاضر یک متاورز داریم. اما تجربیات دیجیتال در طول دو دهه گذشته به طور قابل توجهی تکامل یافته اند، و وعده متاورس بزرگتر از تجربیات قبلی است. اولین تکرار انبوه اینترنت (web1) در مورد بازیابی اطلاعات بود، دومین (وب 2.0) در مورد تعامل از طریق بازی ها و رسانه های اجتماعی بود. "متا" یک کلمه یونانی است که به عنوان پیشوند استفاده می شود به معنای چیزی فراتر از خود است. Metaverse بعد جدیدی را پیشنهاد می کند – چیزی که وب 2 برای ارتباطات و سرگرمی به دست آورد، به قیمت اینکه کاربران حجم زیادی از داده ها و حریم خصوصی را رها می کنند. این بر اساس ایده web3 است، یک اینترنت «غیرمتمرکز» که در آن فناوری بلاک چین این امکان را برای کاربران فراهم می کند. هویت اینترنتی خود را بدون دخالت اشخاص ثالث کنترل کنند. بلاک چین ها همچنین قراردادهای هوشمند را فعال می کنند: توافق نامه های رمزگذاری شده ایمن برای انجام تراکنش هایی که دنیای کاملا جدیدی از تجارت را باز می کند. هدف شرکت‌های فناوری این است که این بازار را در جهان‌های واقعیت افزوده و مجازی فراگیر بپیچند: فراجهان وب3. فعالیت‌هایی که در ساختن این مدینه فاضله – یا همانطور که برخی ممکن است آن را دیستوپیا بنامند – در حال حاضر بیش از یک تریلیون دلار آمریکا در چندین عمودی ارزش گذاری شده است. از جمله سخت افزار، توسعه، تبلیغات، تجارت اجتماعی و رویدادهای دیجیتال. پتانسیل رشد بسیار زیاد است. Grayscale تخمین می زند که درآمد حاصل از بازی های مجازی به تنهایی می تواند تا سال 2025 به حدود 400 میلیارد دلار (300 میلیارد پوند) برسد که در سال 2020 حدود 180 میلیارد دلار بوده است.
به نظر می رسد بزرگترین شرکت های دنیای "واقعی" متقاعد شده اند. مایکروسافت (US:MSFT) به تازگی گران‌ترین خرید خود را انجام داده است، خرید 68.7 میلیارد دلاری (مشروط به تایید مقررات) Activision Blizzard (US:ATVI)، توسعه‌دهنده و ناشر سرگرمی‌های تعاملی. بازی برای مدت طولانی عامل درآمدزایی برای مایکروسافت مالک ایکس‌باکس بوده است، اما این فقط برچسب قیمت نیست که این خرید را قابل توجه می‌کند: این شرکت را به بخش‌هایی از بازار بازی تبدیل می‌کند که پیشتاز پذیرش وب3 است. در سال 2021، بنیانگذار فیس‌بوک، مارک زاکربرگ فراتر رفت. ، تغییر نام شرکت به Meta (US:FB) در اقدامی جسورانه برای کاشت پرچم. اما تنش بین برخی از این ایده ها وجود دارد. Web3 به دنبال کنترل بسیار بیشتری به کاربران است، جزئیات را در کیف پول های رمزنگاری خود ذخیره می کند و فقط آنچه را که مایل به دسترسی به خدمات هستند به اشتراک می گذارد. این امر مدل قدیمی فیس‌بوک برای کسب درآمد از داده‌های کاربران و محتوای تولید شده توسط آنها را تهدید می‌کند، شاید به همین دلیل است که زاکربرگ به سرعت اقدام به طرح ادعا کرده است. با این حال، سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در متاورس بیشتر از استراتژی‌های دفاعی متصدیان سیلیکون ولی است. پل اقتصاد فیزیکی توسط شرکت‌هایی مانند آدیداس (GER:ADS) و نایک (US:NKE) ایجاد می‌شود. در اواخر سال 2021 نایک استودیوی دیجیتال RTFKT (تلفظ "مصنوع") را که در مربیان مجازی تخصص دارد، خریداری کرد. برندهای لوکس مانند گوچی و حتی سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای والمارت (US:WAL) نیز از پتانسیل استفاده از متاورس استفاده کرده‌اند. در حالی که فناوری و پروتکل‌های بلاک چین می‌توانند زودگذر باشند و برای متقاعد کردن بسیاری از سرمایه‌گذاران تلاش کنند، این موارد استفاده مستقیم در داخل کشور ظهور می‌کنند. متاورس به راحتی قابل ارتباط هستند. برای کسانی که معتقدند این یک مد نیست، بلکه یک روند بزرگ قدرتمند است که ارزش خرید آن را دارد، می‌توان از طریق سهام فهرست‌شده در شرکت‌های جهانی قدیمی با درآمدها، سود و جریان‌های نقدی ملموس، در معرض دید قرار گرفت.
زیرساخت، رابط و اقتصاد توماس سینو، تحلیلگر در CBInsights.com، فرصت های آینده را به سه بخش مجزا تقسیم می کند. اولاً، زیرساخت‌هایی وجود دارد که شامل بلاک‌چین‌هایی برای پشتیبانی از ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT – در زیر در مورد آنها بیشتر است)، موتورهای بازی برای ساخت جهان‌های رندر سه‌بعدی، و البته، ارائه شبکه برای برآورده کردن نیازهای پهنای باند آپلود و دانلود گسترده است. در مرحله دوم، بحث رابط وجود دارد. این شامل سخت افزاری مانند هدست یا عینک هوشمند می شود. یا حتی هولوگرام برای کمک به تعامل کاربران. در این دسته، Sineau همچنین جهان‌های مجازی را که مانند یک وسیله نقلیه عمل می‌کنند در متاورس قرار می‌دهد، مانند آنهایی که در پلتفرم اجتماعی شرکت بازی Roblox Corporation (US:RBLX)، یا Decentraland، یک بازی غیرمتمرکز ساخته شده بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شده‌اند. ، جایی که کاربران با MANA، رمز ارز بومی، «زمین» را خریداری می کنند. عنصر سوم CB Insights، لایه اقتصاد، با تجربیات، محصولات و خدمات سروکار دارد. در اینجا امکانات تجاری وسیع تری به چشم می خورد که شامل آواتارهای کاربران متاورس به عنوان وسیله ای برای خرید اقلام می شود. Sineau می‌گوید: «این یک فرصت برای ارائه‌دهندگان پرداخت و راه‌حل‌های فین‌تک و همچنین فروشندگان محصولات مارک‌دار مانند نایک است. برای شرکت‌ها، «تصمیم استراتژی این است که در هر سه لایه [infrastructure, interface and economy] بازی کنیم یا روی یکی تمرکز کنیم». برای Visa (US:V)، Mastercard (US:MA)، Nike، Adidas و غیره، تمرکز روی اقتصاد خواهد بود. برای شرکتی مانند Nvidia (US:NVDA)، زیرساخت بسیار مرتبط است. سایرین اهداف گسترده تری دارند. خرید اکتیویژن بلیزارد به مایکروسافت حضور پررنگی در رابط متاورس می دهد، اما احتمالاً می تواند نقشی در زیرساخت نیز داشته باشد. با توجه به قدرت محاسباتی که برای ارائه تجربه با کیفیت بالا به کاربران نیاز است، جیب های عمیق (مایکروسافت به تازگی سود عملیاتی 22.2 میلیارد دلاری را برای سه ماهه دوم خود اعلام کرده است) یک مزیت متمایز است. استراتژی کامل وب 3 این شرکت هنوز برای افراد خارجی حدس و گمان است، اما طراحی هایی در فضای سازمانی و همچنین حوزه مصرف کننده دارد. این شرکت قصد دارد تا اواخر سال جاری پلتفرم جلسات مجازی و همکاری Mesh را به عنوان یک برنامه افزودنی برای نرم افزار کنفرانس ویدیویی Teams راه اندازی کند. از سوی دیگر، Meta تمایلی به برتری در رابط کاربری و اقتصاد ندارد. از متاورژن همچنین اگر شایعات گزارش شده توسط فایننشال تایمز مبنی بر اینکه در حال کار بر روی ایجاد یک بازار NFT است، همپوشانی قوی با زیرساخت داشته باشد. اما آنهایی که پیشتاز جنبش غیرمتمرکز وب 3 هستند، نشان می‌دهند که مارک زاکربرگ موسس فیس‌بوک و علاقه‌مند به موج‌سواری است. شنا کردن خلاف جزر و مد متیو گولد مدیر عامل Unstoppable Domains است، یک سرویس web3 که نام‌های دامنه غیرمتمرکز ثبت شده را به کاربران می‌فروشد. از نظر او، تغییر برند فیس‌بوک و تثبیت زاکربرگ بر روی همه چیزهای متا، دوباره معضل مبتکر است. «فیس‌بوک در تیررس گیر افتاده است، زیرا آنها تمام پول خود را از محتوای تولید شده توسط کاربران با درآمدزایی کسب می‌کنند.» هدف کسب و کار خود گولد این است که به شهروندان آنلاین کمک کند تا هویتی قابل حمل و متعلق به کاربر را با کنترل کامل حریم خصوصی ایجاد کنند – یک تحقیر ذهنیت وب 2.0 فیس بوک. نقش NFTs به هر حال، علاقه ادعایی متا به NFTها در یک زمینه فراجهانی منطقی است. NFT یک واحد منحصربه‌فرد از داده‌ها است که در یک بلاک چین ذخیره می‌شود و حقوق مالکیت استفاده را به یک دارایی اعطا می‌کند. غیرقابل تعویض بودن آنها کلیدی است: تعویض‌پذیر به این معناست که یک مورد را می‌توان با کالای دیگری با همان مقدار منطبق جایگزین کرد، که بارزترین مثال آن واحدهای یک ارز است. ممکن است مواردی وجود داشته باشد که یک NFT بسیار شبیه به دیگری باشد، اما برخلاف سکه‌ها، آنها ۱۰۰ درصد قابل تعویض نیستند. انفجار NFTها در ۱۸ ماه گذشته توسط معامله‌گرانی که حقوق استفاده از آثار هنری دیجیتال را خریداری کرده‌اند (با « Bored Ape Yacht Club»، «Cryptokitties» و «Cryptopunk» طرح‌های بسیار خشمگین) و عکس‌هایی از تصاویر ورزشی مانند عکس‌های اکشن انجمن ملی بسکتبال (NBA). ترینرها یکی دیگر از خریدهای پرطرفدار، هم به عنوان کلکسیون و هم به عنوان اقلام مد برای آواتار شخصیت گیمرهای رایانه ای بوده اند. آثار هنری دیجیتالی که به این روش معامله می شوند، به بازاری 40 میلیارد دلاری تبدیل شده اند، و OpenSea بزرگترین صرافی برای چنین تراکنش هایی است که در آخرین بودجه خود 13 میلیارد دلار ارزش دارد. گرد شیدایی حباب گل لاله هلندی قرن هفدهم در ذهن سرمایه گذاران دارای تفکر تاریخی ظاهر می شود، اما NFT ها می توانند کاربردهایی فراتر از نمادهای وضعیت مد روز داشته باشند. توییتر شروع به فعال کردن NFT ها برای استفاده به عنوان آواتار پروفایل در پلت فرم خود کرده است. برخی از افراد ممکن است تصمیم بگیرند میمون ها یا آثار هنری پانک خود را به نمایش بگذارند. دیگران از «تصویر برای اثبات» (PFPs) استفاده می‌کنند که خود طراحی هستند. این به نقش شناسایی آنلاین NFT ها در متاورس اشاره دارد و این پول بزرگی است. می‌توانید از میمون، پانک یا PFP استفاده کنید، اما اساساً از تصویری استفاده می‌کنید که می‌گوید: «این من هستم». حقوق مالکیت متعلق به شما در بلاک چین است، بنابراین بر خلاف عکسی که می‌تواند توسط یک حساب «گربه‌ماهی» تقلبی کلون شود، در تئوری می‌توان تصویر را قبل از استفاده تأیید کرد و شناسه‌های آنلاین را بسیار امن‌تر کرد. مرحله بعدی پیوست کردن تصویر است. به سایر زیرساخت‌های web3، که مرکز آن ممکن است آدرس دامنه رمزنگاری منحصر به فرد شما باشد. گولد توضیح می‌دهد که این چشم‌انداز برای دامنه‌های غیرقابل توقف است: «شما می‌توانید دارایی دیجیتالی مانند یک دامنه را داشته باشید و از آن در پلتفرم‌ها استفاده کنید و چیزهایی را به آن متصل کنید. هرچه بیشتر هویت دیجیتال و شهرت خود را بسازید، بیشتر می توانید از آن برای دریافت پاداش و تخفیف استفاده کنید. این کسب درآمد مستقیم از داده‌ها است.» کاربران می‌توانند یک نام دامنه غیرمتمرکز را خریداری کنند و سپس با تأیید مالکیت (پرداخت آن) در بلاک چین، آن را به عنوان مالکیت خود تأیید کنند. این دامنه می‌تواند با کیف پول‌های ارزهای دیجیتال مانند MetaMask، Trust Wallet یا Wallet Coinbase کار کند. این اتصال به این معنی است که آدرس دامنه به تنهایی می تواند برای دریافت وجه یا شناسه پرداخت استفاده شود. اگر یک NFT نیز به دامنه متصل باشد، می‌توان از آن آواتار برای خرید در متاورس استفاده کرد. این فرآیند می‌تواند امن‌تر از استفاده از کارت اعتباری یا نقدی آنلاین باشد. کاربرانی که صرفاً به کیف پول های وب به عنوان رابط متکی هستند و تراکنش های رمزنگاری را با استفاده از کلیدهای خصوصی ذخیره شده در یک دستگاه کیف پول سخت افزاری – یک واحد آفلاین که به تلفن (بلوتوث) یا لپ تاپ (کابل USB) متصل می شود- امضا می کنند – به خوبی در برابر هکرها محافظت می شوند. پیچیدگی دشمن فرضی تمرکززدایی است. به غیر از راه اندازی کیف پول های سخت افزاری، بقیه فرآیندهای ذکر شده ساده هستند، البته نه کاملا رایگان. بسته به نوع فعالیت های انجام شده و پروتکل بلاک چین مورد استفاده، هزینه های تراکنش یا «گاز» وجود دارد که باید پرداخت شود. این محدودیت ها از جمله موانع پذیرش انبوه فناوری وب 3 هستند که به فناوری های بزرگ فرصت می دهد. جایزه بزرگی برای برندهای لوکس و مصرف‌کننده اما مهم نیست که چگونه زیرساخت‌ها و رابط‌ها ارائه می‌شوند، پتانسیل اقتصادی برندها از بین نمی‌رود. بانک سرمایه گذاری مورگان استنلی تخمین می زند که بازی های متاورس و NFT ها تا سال 2030 می توانند 10 درصد از بازار کالاهای لوکس قابل آدرس دهی را تشکیل دهند. در گزارش اخیر، مورگان استنلی فرصت درآمدی 50 میلیارد یورویی (41.6 میلیارد پوندی) را پیش بینی کرد که به معنای افزایش سود حدود 25 درصدی برای صنعت است.
در صورت تحقق، این رشد بالقوه نشان می‌دهد که تحقیقات گارتنر آن را «اینترنت رفتارها» می‌نامد که به پایان رسیده است. ایده این است که از طریق تجربه ای فراگیر و حتی فانتزی با برندها و مد مورد علاقه خود، طرفداران نه تنها آنها را به اشتراک بگذارند و تبلیغ کنند، بلکه مستقیماً خرید کنند. NFTها به عنوان پل زدن این شکاف در نظر گرفته می شوند. با این حال، دارندگان NFT لزوماً مالک تمام جنبه های دارایی اساسی نیستند که مالک آن هستند. طراحان یا هنرمندان کفش های کتانی می توانند شرایطی را به NFT هایی که برای استفاده و فروش بعدی تولید می کنند، ضمیمه کنند. این در مورد هر محصول دیجیتال صادق است. حتی اگر مصرف‌کنندگان می‌توانند واحدی از کالایی را بخرند که منحصراً مال آنها می‌شود، لزوماً حق کپی کردن آن را ندارند. خرید نایک، RTFKT، تاکنون تنها مربی های دیجیتال ساخته است، اما این فناوری می تواند با کانال های موجود برای فروش کفش های واقعی ادغام شود. آواتار شما در متاورس می‌تواند مربی‌هایی بخرد که به سازنده سیگنال می‌دهند که یک جفت واقعی در اندازه شما بفرستد. بسیاری از جفت‌های مشابه دیگر از مربی‌های متاورس فروخته می‌شوند، اما فقط یک جفت مال شماست. این فقط یک مورد شبیه‌سازی پیکسل‌ها نیست: مالکان روی بلاک چین ثبت می‌شوند، بنابراین تنها سازنده‌ای که حقوق برند و طراحی را حفظ می‌کند تصمیم می‌گیرد چند جفت ساخته خواهد شد. این تصمیم نه تنها با تقاضا در متاورس، بلکه عوامل طرف عرضه (مواد، نیروی کار، هزینه‌های حمل و نقل و غیره) در زندگی واقعی تعیین می‌شود. بازارهای نوپا برای کالاهای دیجیتال از قبل وجود دارد. به عنوان نماد وضعیت، برخی از محصولات به قیمتی بیش از ارزش نسخه فیزیکی فروخته شده اند. به عنوان مثال، یک کیف مجازی Dionysus توسط Gucci در پلتفرم بازی Roblox به قیمت 4115 دلار فروخته شد، اما قیمت خرده فروشی یک کیف واقعی 3400 دلار است. نسخه هیچ حقی برای دارایی فیزیکی قائل نیست. این خریدی است که می‌توان آن را در دسته «داشتن پول بیشتر از عقل» قرار داد، اما خریدی است که احتمالات را به همان اندازه پیشنهاد می‌کند. یک نسخه NFT از یک کالا می‌تواند توسط سازنده به قیمت خرده‌فروشی فروخته شود، که می‌تواند از مزایای آن استفاده کند. اشتهای بالقوه برای فروش مجدد اگر یک بازار ثانویه برای محصولات آنها وجود داشته باشد (و آنها یک حق امتیاز در قرارداد هوشمند NFT دارند، همانطور که در مورد بسیاری از آثار هنری وجود دارد)، سازنده می تواند هر بار که محصول تغییر می کند، مبلغی را دریافت کند. NFT ها کنترل بسیار بیشتری بر برندهای ارزشمند خود به شرکت ها ارائه می دهند. گزارش مورگان استنلی نشان می دهد که چگونه Dolce & Gabbana با پلت فرم لوکس UNXD برای راه اندازی مجموعه NFT همکاری کرد. این پلتفرم که از فناوری بلاک چین اتریوم استفاده می‌کند، در مجموع 9 NFT فروخته است (پنج مورد از آنها یک کپی فیزیکی دارند). ارز فروش اتر (ETH) بود که سکه بومی اتریوم است و ارزش فیات تقریباً به 5.7 میلیون دلار رسید. عنصر دیگری برای تجمل در متاورس وجود دارد که برای هر کسی که در عصر آنالوگ پرورش یافته است مضحک به نظر می رسد. انداختن 4000 دلار روی کیف دستی گوچی برای یک شخصیت بازی رایانه ای که در Roblox طراحی کرده اید، نوک کوه یخ است. برخی از استارت‌آپ‌ها مانند DressX، که فقط مد دیجیتال را ایجاد می‌کند، متقاعد شده‌اند که بازار لوکس پایداری برای کالاهایشان وجود دارد. موضوع اساساً این است که مد در مورد وضعیت و بیان است: چیزهایی که می توان با پوشاندن آواتار خود و بدون اتلاف وسایل دور ریختنی فیزیکی به صورت دیجیتالی به نمایش گذاشت. هویت‌های اینترنتی باعث پذیرش می‌شوند تغییر بیهودگی آنلاین روندی است که نباید به آن تمسخر کرد. همانطور که ما بیشتر از زندگی خود را در وب می گذرانیم، هویت ما به طور فزاینده ای در آنجا تعریف می شود. می‌توانید از خود بپرسید که هزینه کردن برای اقلام دیجیتالی چه فایده‌ای دارد، اما پس از آن مردم دهه‌ها را سپری کرده‌اند که چرا تی‌شرت‌های سفید مارک قیمت‌های بسیار بالاتری نسبت به تی‌شرت‌های ساده دارند. مسلماً، همیشه افراد ولخرجی وجود داشته‌اند که صرفه‌جویان را گیج می‌کنند. نکته اینجاست که تصویر مهم است. همچنین می‌تواند هزینه‌ای هم داشته باشد، بنابراین می‌توانید بگویید که خرید NFT یا ساختن آواتار در جدیدترین سبک‌ها، گمانه‌زنی برای جمع‌آوری است. همانطور که متیو گولد اشاره می کند، ایجاد شهرت در متاورس می تواند ثابت شود که "مانند یک برنامه پاداش خطوط هوایی در مورد استروئیدها". برخی از NFT ها مانند میمون های بی حوصله دارای چنان جایگاهی هستند که به مالکان تخفیف های بزرگی توسط تاجران ارائه می شود – حداقل تا زمانی که محبوبیت آنها پابرجا باشد. سیگنال‌های اجتماعی قدردانی می‌تواند فروش بیشتری ایجاد کند.
علاوه بر این، در جوامع بازی که مسیرهای بالقوه ای برای ورود به متاورس هستند، اصل پرداخت پول برای بازی برقرار است. اساساً به لطف جوایز و بازارهای درون بازی، می توان از یک سرگرمی درآمد کسب کرد. کاربران زمان و انرژی خود را صرف ساختن شخصیت‌ها می‌کنند و ارزش دارند، هم برای دستاوردهای درون بازی و هم برای وسایلی که در طول مسیر انتخاب کرده‌اند. شخصیت‌ها را می‌توان در پلتفرم‌های بازی و برای سود قابل توجه فروخت. خرید یک شخصیت یک جفت مربی گران قیمت RTFKT ممکن است سرمایه گذاری خوبی باشد – اگر بتوان آن را به قیمتی بیشتر از ارزش گذاری مجموع قطعات آن به کاربر دیگری فروخت. باز هم، ممکن است احمقانه به نظر برسد. اما این اساساً همان تأثیر عاطفی عاطفی نسبت به شخصیت‌هایی است که مشتریان شرکتی مانند Games Workshop (GAW) دارند و سرمایه‌گذاران زیادی برای آن داستان خرید می‌کنند. جریان اصلی بازی به عنوان ابزاری برای پذیرش متاورس مهم است، زیرا بنا به ضرورت باید گرافیک با کیفیت و بازی روان را در اولویت قرار دهد. محیط‌های اطراف عنصری حیاتی برای ایجاد تمایل مردم به گذراندن زمان در متاورس هستند و در اینجا فناوری‌های بزرگ نسبت به نوپاهای غیرمتمرکز مزیت دارند، زیرا پول لازم برای ساختن محیط اطراف را دارند. همچنین این پتانسیل برای غول‌های وب2 وجود دارد که به عنوان پلی برای آنها عمل کنند. میلیاردها کاربر وارد وب 3 شده اند، به همین دلیل است که از نظر مت ماکسیمو برای حذف متا خیلی زود است. در بحث شایعات در مورد فروش NFT، Maximo می‌گوید که «فیس‌بوک [could be] تجربه کاربری را برای افراد عادی طراحی می‌کند تا از NFT استفاده کنند». اما متا ممکن است مجبور باشد به دقت در مورد رویکرد خود به داده ها فکر کند. مسائل نظارتی و مناقشات قانونی سال‌ها فیس‌بوک را تحت تأثیر قرار داده است، بنابراین اگر کسانی که تمایل کمتری به تسلط بر شناسه‌های وب غیرمتمرکز دارند، به این شرکت اعتماد کنند، فناوری‌های بزرگ باید اطمینان حاصل کنند که با بالاترین استانداردهای حفاظت از داده‌ها و اخلاقیات مطابقت دارد. قبلاً نشان داده شده است که بسیاری از افراد ممکن است انتخابی آگاهانه داشته باشند تا اطلاعات بیشتری را نسبت به دیگران به اشتراک بگذارند. با این حال، مردم باید کاملاً مطلع باشند، بتوانند رضایت خود را رد کنند و در صورت انجام این کار نباید جریمه شوند. زمانی که از افراد خواسته می‌شود با ارائه داده‌ها به‌عنوان پیش‌شرط دسترسی به یک سرویس رضایت دهند، احتمالاً رضایت معتبری نیست، مگر اینکه داده‌هایی برای ارائه خدمات ضروری باشند.» این نوع تفسیر ممکن است چیزی متا باشد. اگر بخواهد کاربران قدرتمند را وادار کند که حق داده‌های بسیار جزئی را رها کنند (این شرکت یک سری پتنت مرتبط با متاورس، از جمله برای سیستمی که حالات چهره کاربران هدست‌دار را ردیابی می‌کند) دریافت کرده است. پیشنهاد تبلیغاتی در متاورز یا حتی اگر به ساختن پروفایل کاربران به صورت مخفیانه تر ادامه دهد. رگولاتورها ممکن است برای حفظ حریم خصوصی، هیچ گزینه ای به شرکت های بزرگ فناوری ندهند جز اینکه با عقیده وب 3 آشتی کنند. با این حال، مزایایی که آنها در ایجاد تجربیات کاربر دارند به این معنی است که اگر برخی از جاه طلبی های بزرگ تر خود را پارک کنند، همچنان می توانند پیشرفت کنند. متا قبلاً از آرزوهای خود برای کنترل ارز دیجیتال عقب نشینی کرده است. پروژه لیبرا که در سال 2019 راه اندازی شد، متعاقباً کنار گذاشته شد و این شرکت نیز اکنون در حال از بین بردن تلاش دوم خود، Diem.Design است، با این حال، ACE در سوراخ باقی مانده است. Maximo معتقد است: «وقتی اپل (US:AAPL) وارد این فضا شد، دیگر نمی‌توانیم بگوییم زودتر از این هستیم.» او می‌گوید اگر چنین شود، بازی مطرح می‌شود: «این شرکت‌ها استاندارد رابط‌های کاربری هستند و این جایی است که کریپتو خیلی عقب است.» یکی دیگر از برگه‌های برتر برای مدیران فعلی می‌تواند سرعت خرید متاورس باشد. تربل، وکیل فناوری، توضیح می‌دهد که پتنت‌های فناوری، اگرچه تدابیری برای جلوگیری از خفه شدن نوآوری وجود دارد. به عنوان مثال، صاحبان استانداردهای فناوری مانند WiFi و 5G ملزم به اعطای مجوز به رقبا برای استفاده از پتنت با شرایط منصفانه، معقول و بدون تبعیض (FRAND) هستند. در جایی که فن‌آوری‌های ارتباطی استاندارد در فضای متاورس پیاده‌سازی می‌شوند، می‌توان انتظار داشت که مجوزهای FRAND امکان دسترسی به آن فناوری را فراهم کند.
تربل همچنین به فرهنگ نوآوری توسعه منبع باز اشاره می کند: "این نوآوری همچنین به طور گسترده توسط صنعت تشخیص داده شده است که در برخی زمینه ها، بهترین راه حل ها اغلب راه حل های منبع باز هستند که توسط مشارکت کنندگان مختلف در جامعه آنلاین توسعه یافته و به صورت رایگان مجوز دارند." یکی از جذاب ترین جنبه های وب 3 است. بازی‌هایی مانند Decentraland، Axie Infinity و Sandbox در حال ساختن جوامع خود از ابتدا هستند، بنابراین تأثیر شبکه فوری سرویس‌های متا پلتفرم‌ها مانند فیس‌بوک و اینستاگرام را ندارند، اما آنها چیزهایی را که می‌خواهند ایجاد می‌کنند. برای Maximo این الهام بخش ترین جنبه در مورد وب 3، زیرا نشان دهنده بازگشتی به نحوه ساخت بازی های ویدیویی دوران کودکی او در اولین تکرار اینترنت است. وادار کردن این جوامع کوچک اینترنتی عمیق به توسعه بازی‌ها در متاورس مانند بازگشت به ابتدای اینترنت است. [It’s] چیزی که شرکت‌های بزرگ نمی‌توانند با آن رقابت کنند. گسترش آنها سوال قابلیت همکاری را مطرح می کند. اجازه دادن به کاربران برای حرکت یکپارچه بین متاورهای مختلف یک چالش اضافی است، اما یک چالش ضروری است – اگر فقط برای جلوگیری از این خطر که وضعیت و دارایی‌های انباشته شده در یک متاورژن در دیگری بی‌فایده نمی‌شوند. اما اندازه‌گیری این امکان را دارد که ایجاد کند چیزی غول‌پیکر، و سخت نیست که بفهمیم چرا بسیاری از شرکت‌ها دست‌کم در حال فروپاشی هستند. ماکسیمو خاطرنشان کرد که حتی در بازار نزولی ارزهای دیجیتال، معادل 6 میلیون دلار تراکنش در دارایی‌های Decentraland انجام می‌شود. 400 کیف پول در نظر بگیرید که 1.9 میلیارد کاربر فیس بوک وجود دارد و پتانسیل مقیاس پذیری فوق العاده است.
