اپل در چند هفته گذشته با طوفانی از انتشارات جدید روبرو بوده است. مورد انتظارترین آنها بود
آیفون 13
اما همچنین وجود داشت
اپل واچ جدید
و اپل جدید با سیلیکون
مک بوک پرو
.
تجهیزات راننده روزانه من برای ارتقاء آماده بود، بنابراین من با یک آیفون 13 پرو مکس جدید، یک اپل واچ سری 7 آلومینیومی مشکی 44 میلی متری و یک
مک بوک پرو 16 اینچی M1 Pro
. این همه سرگرمی و بازی است، درست است؟ اشتباه. تجربه من از آیفون 13 شروع بدی داشت. iOS 15 خشن بود و من احساس می‌کردم که یک آزمایش‌کننده بتا هستم. مشکل از سخت افزار نبود بلکه نرم افزار بود. iOS 15 یک آشفتگی بود و من می توانستم با آیفون جدیدم کمتر از بچه دو ساله ام کار کنم.
آیفون 11 پرو مکس
اجرای iOS 14. این تجربه عجیبی بود، و از بسیاری جهات دیدگاه من را نسبت به آیفون 13 مخدوش کرد. می دانم که همیشه همینطور است — زندگی در لبه خونریزی، احتمالاً بریده می شوید — اما به نظر می‌رسد اپل اکنون آنقدر درگیر عرضه سالانه آیفون شده است که این شرکت محصولی را عرضه می‌کند که باید بداند تجربه کاربری نامناسبی را با ایده تعمیر آن در آینده ارائه می‌کند.
این یک شیب بسیار لغزنده است که اپل در آنجا قرار دارد. از آن زمان، iOS 15.0.1 بهبودهای بسیار مورد نیاز را خریداری کرده است، اما به نظر می رسد آنچه اپل با یک نسخه ارائه می دهد توسط iOS 15.1 حذف شده است. بنابراین، من منتظر iOS 15.1.1 هستم. این اکنون به بخشی عادی از مالکیت آیفون تبدیل شده است، و کاملا صادقانه بگویم، من از آن متنفرم. در چند سال گذشته، نسخه‌های iOS نسخه‌های سختی را پشت سر گذاشته‌اند. بسیار خوب، باگ‌ها رخ می‌دهند و بخشی اجتناب‌ناپذیر از کدنویسی هستند، اما اپل نه تنها یک برنامه بتا فعال دارد، بلکه کل اکوسیستم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را کنترل می‌کند. اینکه چگونه بسیاری از باگ های آیفون موفق می شوند به صورت مخفیانه در زیر رادار نفوذ کنند، بسیار نگران کننده است. اپل واچ سری 7 من در وضعیت بهتری قرار دارد. به نظر می رسد همه چیز روی آن خوب کار می کند و من ویژگی شارژ سریع را دوست دارم. من متوجه شده ام که یک ویژگی عجیب و غریب در این ویژگی وجود دارد که قفل آیفون من را هنگام استفاده از ماسک باز می کند. نه تنها متوجه شده ام که وقتی ماسک نمی زنم، قفل آیفون من را باز می کند، بلکه چندین بار در حالی که در جیب من است، قفل آیفون را باز می کند.
عجیب. من همچنین منتظر برنامه‌ها هستم تا از افزایش اندازه نمایشگر به درستی استفاده کنند. در حال حاضر، برنامه ها به خوبی کار می کنند، اما می توانند برای استفاده بهتر از نمایشگر طراحی شوند. همانطور که برای مک بوک پرو، این یک جانور عالی از یک اسب کار است. همانطور که قبلاً مستند کرده‌ام، فرآیند مهاجرت از یک مک قدیمی به یک مک جدید باعث می‌شود که برای مدت طولانی مایل به خرید یک مک جدید نباشم، اما خود سیستم بی‌عیب بوده است. این لپ‌تاپ سریع‌ترین، جالب‌ترین و بی‌صداترین لپ‌تاپی است که تا به حال استفاده کرده‌ام. آنقدر خنک و بی صدا بود که روز قبل فن ها را به صورت دستی روشن کردم تا مطمئن شوم که کار می کنند. عمر باتری باورنکردنی است. فکر می کنم از زمانی که آن را تحویل گرفتم چهار بار شارژ شده است، و این دیوانه کننده است که چقدر نگران عمر باتری هستم. و M1 Pro همراه با 32 گیگابایت حافظه یکپارچه و 1 ترابایت فضای ذخیره سازی، قدرت بیشتری از آنچه در حال حاضر نیاز دارم است، بنابراین امیدواریم که این سیستم چند سال قبل از تعویض نیاز داشته باشد. اوه، و در یک یادداشت جانبی، من
جوانه های AirPods Pro
— کمتر از دو سال — باید توسط اپل جایگزین می شد زیرا آنها این مشکل را در جایی که صدای ایستا و ترق می دهند ایجاد کردند. من منتظر جایگزینی هستم که این را تایپ می کنم. به طور کلی، من احساس می کنم که سخت افزار اپل هنوز در رتبه دوم قرار دارد. مشکل از نرم افزار است. iOS یک آشفتگی است. و بخش‌هایی از macOS، مانند ابزار مهاجرت، به هم ریخته است. آنها اکنون مشکلات قدیمی هستند و با سخت افزار جدید خود را در خانه می سازند. اپل آنقدر سخت کار می‌کند تا سخت‌افزار جدید را به بازار عرضه کند که فروش را بالاتر از تجربه کاربری قرار می‌دهد. یک محصول کاملاً جدید، 1000 دلاری مانند
آیفون 13 پرو مکس
نباید مانند یک کالسکه کالسکه احساس شود، و با این حال این وضعیتی است که ما داریم. macOS آنقدرها هم بد نیست. در واقع، من احساس می‌کنم این پلتفرم اپل است که در چند سال گذشته کمترین سردرد را به من وارد کرده است. فقط کار می کند. کاش می شد همین را برای iOS هم گفت.