سیاست صفر کووید اقتصاد هنگ کنگ و "روح" آن را تکان می دهد

هنگ کنگ – پری لام مطمئن بود که کسب و کارش بدترین وضعیت همه گیر را پشت سر گذاشته است. چندین دور بسته شدن بار در هنگ کنگ، زندگی شبانه پر جنب و جوش شهر را کم رنگ کرده بود و کارخانه آبجوسازی او را تهدید می کرد. اما در اواخر سال گذشته اوضاع بهتر به نظر می رسید. پس از تلاش بی وقفه دولت برای از بین بردن ویروس، هیچ عفونت محلی وجود نداشت، بارها شروع به سفارش دادن کیسه های لیجر او کردند و پول وارد شد. لام، 34 ساله. زمانی که Omicron شروع به گسترش کرد، این موضوع تغییر کرد و مقامات به کتاب قابل اعتماد صفر کووید که هنگ کنگ با سرزمین اصلی چین مشترک است بازگشتند. رستوران ها مجبور شدند تا ساعت 6 بعد از ظهر تعطیل شوند. حیوانات کوچک معدوم شدند. پروازهای هشت کشور به حالت تعلیق درآمد. واردات متوقف شد. هنگ کنگ در حال تعقیب همان استراتژی سختگیرانه ویروسی مانند چین است، امیدوار است که این امر روابط با پکن را تقویت کند و به آن اجازه دهد تا بر کووید-19 اعلام پیروزی کند. اما در این فرآیند، مکانی که زمانی به عنوان «شهر جهانی آسیا» شناخته می‌شد، ارتباط خود را با دنیای خارج قطع کرده است و اقتصاد متکی به تجارت بین‌المللی را در زمانی که زنجیره تأمین جهانی از قبل به شدت تحت فشار قرار گرفته است، درهم شکسته است. در طول چندین بار شیوع این بیماری در حال لرزیدن است زیرا مرکز شهری پر پرواز آنها به شهری منزوی دیگر در چین تبدیل می شود. هنگ کنگ حدود 300 مورد از Omicron را گزارش کرده است که بیشتر آنها از بازدیدکنندگان خارج از کشور در طول قرنطینه خود شناسایی شده اند. با این حال، در روزهای اخیر، عفونت‌های محلی افزایش یافته و از منشأ غیرمنتظره‌ای بیرون آمده‌اند و مقامات بهداشتی را در معرض خطر قرار داده‌اند. در مجموع، از زمان شروع همه‌گیری، 13096 مورد ابتلا به ویروس و 213 مورد مرگ ثبت شده است. این اعداد پایین برای خط تحمل صفر پکن بسیار زیاد بوده است، به‌نظر پیش‌نیازی برای هنگ‌کنگ برای بازگشایی مرزهای خود با بقیه چین. اولویت اصلی برای مقامات محلی است که تحت فشار هستند تا مستعمره سابق بریتانیا را بیشتر شبیه سرزمین اصلی کنند. اقتصاددانان بانک های وال استریت برآوردهای خود را از رشد اقتصادی شهر در سال جاری کاهش داده اند. فیچ، آژانس رتبه‌بندی، هشدار داد که ممنوعیت سفرهای خارجی به‌شدت آینده اقتصادی هنگ‌کنگ را تهدید می‌کند. در روزهای پس از اعلام آخرین اقدامات ویروسی این شهر، چندین کسب‌وکار کوچک، از جمله یک جوجه‌گردان زنجیره‌ای، یک بار شراب محبوب، یک صنایع دستی آبجوفروشی و یک میخانه غذاخوری، گفتند که تعطیل خواهند شد. آقای لام گفت مصمم است که ه.ک. لاوکرافت، کارخانه آبجوسازی او، نفر بعدی نیست. بحران زنجیره تامین را درک کنید، او گفت: "من سعی کردم تا جایی که ممکن است مقاومت کنم، اما ما در حال از دست دادن پول هستیم." همین چند سال پیش، زمانی که او در حال تحصیل برای تبدیل شدن بود. آقای لام که یک مدیر آبجو در آلمان بود، رویاهای بسیار بزرگتری داشت: "من می خواستم چیزی داشته باشم که متعلق به هنگ کنگ است، که در محلی ساخته شده باشد." او به شهر بازگشت و با پول خود یک کارخانه آبجوسازی با تجهیزات ویژه ساخت. از آلمان ارسال شده است. گفت، اگر می دانست چه خواهد آمد، شاید منتظر می ماند. "به نظر می رسد که وضعیت بهتر نشده است و مواقعی وجود داشته است که من به این فکر کرده ام که چگونه باید ادامه دهیم." حتی قبل از آخرین دور اقدامات ویروسی در هنگ کنگ، هزینه حمل و نقل مالت و رازک برای بسیاری به چالش تبدیل شده بود. آبجوسازان زمانی که بیماری همه گیر به زنجیره تامین جهانی فشار آورد، قیمت ها افزایش یافت. کشتی های پر از مواد خام همچنان در دریا گیر کرده اند. کامیون‌های تحویل‌دهنده بیشتر از رانندگان هستند. یان جبیت، که در سال 2015 یک کارخانه آبجوسازی هنگ‌کنگ به نام Gweilo Beer را با همسر و دوستش راه‌اندازی کرد، قبل از همه‌گیری گفت که برای یک ظرف رازک حدود 2000 یورو می‌پرداخت. او گفت: «تاکنون موافقت کردم 15500 یورو یا بیش از 17500 دلار بپردازم. افزایش هزینه کالاها، اجاره بها و نیروی کار و همچنین اقدامات قرنطینه، هنگ کنگ را به یکی از سخت ترین بازارها برای فعالیت تبدیل کرده است. جبیت که تجارت خود را به بازارهای دیگر از جمله بریتانیا و استرالیا گسترش داده است. من متعجبم که تلفات بیشتری نداشته است.» انجمن حمل و نقل و لجستیک هنگ کنگ گفت قرنطینه 21 روزه این شهر و تلاش برای حذف Omicron باعث کسری خدمه هواپیما شده است که به احتمال زیاد باعث کاهش قیمت ها می شود. 30 تا 40 درصد در هفته های آتی افزایش یافته است. کری لام، مدیر اجرایی شهر، این مشکل را پذیرفته و هشدار داده است که هزینه آن را همه متحمل خواهند شد. او هفته گذشته گفت: "تقریباً هیچ کالایی نداریم که از طریق پرواز باری وارد شود." موتورینو، یک پیتزا فروشی محبوب با دو مکان در شهر، سس گوجه فرنگی در حال اتمام است. یک پالت سس چند ماه پیش از ناپل ایتالیا خارج شد، اما سید عاصم حسین، یکی از بنیانگذاران رستوران های بلک شیپ، گروهی که صاحب موتورینو و 28 رستوران دیگر است، گفت که چهار بار به تعویق افتاده است. تعداد غذاخوری ها نیز رو به کاهش است. زمانی که او درآمد روزانه خود را در تمام رستوران ها پس از پایان سال 2018 محاسبه کرد. محدودیت‌های جدید همه‌گیری اعلام شد، آقای حسین گفت که کمتر از چیزی است که یکی از رستوران‌هایش در وقت ناهار فقط یک ماه پیش وارد کرده بود. چگونه بحران زنجیره تامین رخ داد کارت 1 از 9 همه‌گیری باعث بروز این مشکل شد. زنجیره تامین جهانی بسیار پیچیده و به هم پیوسته در حال تحول است. بسیاری از بحران را می توان در شیوع کووید-19 دنبال کرد، که باعث کاهش رشد اقتصادی، اخراج انبوه کارکنان و توقف تولید شد. این چیزی است که بعداً اتفاق افتاد: کاهش حمل و نقل. با تولید کالاهای کمتر و افراد کمتری با چک حقوقی برای خرج کردن در آغاز همه‌گیری، تولیدکنندگان و شرکت‌های حمل‌ونقل تصور می‌کردند که تقاضا به شدت کاهش می‌یابد. اما ثابت شد که این یک اشتباه بود، زیرا تقاضا برای برخی اقلام افزایش می یافت. در اوایل سال 2020، کل سیاره ناگهان به ماسک و روپوش جراحی نیاز داشت. بیشتر این کالاها ساخت چین بوده است. همانطور که کارخانه‌های چینی تولید را افزایش دادند، کشتی‌های باربری شروع به تحویل تجهیزات در سراسر جهان کردند. سپس، کمبود کانتینر حمل‌ونقلی. کانتینرهای حمل و نقل پس از تخلیه در بسیاری از نقاط جهان روی هم انباشته شدند. نتیجه کمبود کانتینر در کشوری بود که بیشترین نیاز را به آنها داشت: چین، جایی که کارخانه ها شروع به پمپاژ کالا در حجم بی سابقه کردند تقاضا برای کالاهای بادوام افزایش یافت. همه‌گیری هزینه‌های آمریکایی‌ها را از صرف غذا و شرکت در رویدادها به مبلمان اداری، لوازم الکترونیکی و لوازم آشپزخانه – که عمدتاً به صورت آنلاین خریداری می‌شوند- تغییر داد. این هزینه ها نیز توسط برنامه های محرک دولت تشویق شد. کالاهای کارخانه ای به سرعت بنادر ایالات متحده را غرق کردند. افزایش سفارشات بیشتر از در دسترس بودن کانتینرهای حمل و نقل بود و هزینه حمل یک کانتینر از شانگهای به لس آنجلس ده برابر شد. و 1000 کارمندش. در Carbone، یکی دیگر از رستوران های ایتالیایی آقای حسین، دسامبر با شام خداحافظی برای افرادی که شهر را ترک می کردند، به جای مهمانی های تعطیلات پر سر و صدا همراه بود. او گفت: «هیچکس در مدرسه بازرگانی به شما یاد نمی دهد که چگونه با دو رویداد قو سیاه مانند این برخورد کنید.» یکی دیگر از موانع برای کاهش محدودیت های کووید-19، نرخ واکسیناسیون شهر است که در مقایسه با بسیاری از کشورهای توسعه یافته پایین است. تنها 70 درصد از ساکنان به طور کامل واکسینه شده اند، و بسیاری می گویند که آنها به دولت مشکوک هستند. ضرر تخمین زده شده برای اقدامات فعلی ویروس، که انتظار می رود چند هفته دیگر ادامه داشته باشد، حداقل 1.2 میلیارد دلار در یک دوره چهار هفته ای است. به گفته تامی چونگ، یکی از اعضای شورای قانونگذاری که بخش پذیرایی در هنگ کنگ را نمایندگی می کند. او با اشاره به ویروس کرونا که در سال 2003 هنگ کنگ را ویران کرد و به شکل گیری واکنش شهر به کووید-کووید کمک کرد، گفت: "این مانند سارس از بین نمی رود." 19. «این یک تونل است که من نور را در انتهای آن نمی بینم. همه این رستوران‌هایی که از من می‌خواهند روبان‌هایشان را برش بزنم، من مدام می‌گویم: «بچه‌ها خیلی شجاع هستید». لام هفته گذشته اعلام کرد که 500 میلیون دلار کمک مالی برای رستوران ها، خرده فروشان و آژانس های مسافرتی اختصاص داده است، اما بسیاری از کسب و کارها می گویند که این کافی نخواهد بود. راب کوپر، که صاحب چهار رستوران تحت گروه Enoteca است، گفت که او چهار دور از حمایت دولت را بین خود دریافت کرده است. نوامبر 2020 و مه 2021، اما در این سال تنها به دلیل صاحبخانه های سخاوتمندانه و مقداری پس انداز، توانست به نتیجه برسد. اکنون که تعداد کمتری از سرآشپزها و سایر کارگران رستوران مایل به نقل مکان به هنگ کنگ و شجاعت در قرنطینه هستند، او مطمئن نیست که بتواند این کار را انجام دهد. برای زنده ماندن از شیوع دیگری تحت سیاست صفر کووید. آقای کوپر گفت: «ما هرگز باز نخواهیم شد. «نوع بعدی در گوشه و کنار است. این فقط علم است، اینطور نیست؟ اگر همه چیز وارداتی باشد چگونه یک اقتصاد را باز می کنید؟ بقیه دنیا پر از Omicron است.» برای آقای حسین، یک نسل پنجم هنگ کنگری، از دست دادن رستوران‌های مادر و پاپ کوچک، غذاخوری‌ها و غذاخوری‌های فضای باز که خانه‌اش را بسیار پر جنب و جوش می‌کنند، شهر را به‌طور غیرقابل برگشتی تغییر می‌دهد.» قدیمی ها به من اطمینان می دهند که حالمان خوب است. اما من به عنوان یک رستوران دار، به عنوان یک کارآفرین نگران هستم. "من نگران روح شهر هستم."