چگونه 4 هفته مرخصی استحقاقی ایالات متحده با بقیه جهان مقایسه می شود

کنگره اکنون چهار هفته مرخصی با حقوق خانوادگی و پزشکی را در نظر گرفته است که کمتر از 12 هفته ای است که در ابتدا در برنامه هزینه های دموکرات ها پیشنهاد شده بود. اگر این طرح به قانون تبدیل شود، ایالات متحده دیگر یکی از شش کشور جهان – و تنها کشور ثروتمند – بدون هیچ گونه مرخصی با حقوق ملی نخواهد بود. از 185 کشوری که برای تازه مادران مرخصی استحقاقی ارائه می کنند، تنها یک کشور، اسواتینی (که زمانی سوازیلند نامیده می شد)، کمتر از چهار هفته را ارائه می دهد. بر اساس داده های مرکز تحلیل سیاست جهانی در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، از 174 کشوری که برای یک مشکل سلامت شخصی مرخصی استحقاقی ارائه می دهند، تنها 26 کشور چهار هفته یا کمتر را ارائه می دهند. چهار هفته نیز به طور قابل توجهی کمتر از 12 هفته خواهد بود. هفته ها مرخصی والدین با حقوقی که به کارگران فدرال در ایالات متحده داده می شود و کمتر از مرخصی است که در 9 ایالت و ناحیه کلمبیا تصویب شده است. مرخصی با حقوق بخشی از پیشنهاد بودجه غول پیکر دموکرات ها است که شامل سایر سیاست های خانوادگی مانند مراقبت از کودک و سالمند. آنها در تلاشند تا حدی را کاهش دهند که برای سناتور جو مانچین از ویرجینیای غربی و سناتور کیرستن سینما از آریزونا، که رای آنها برای تصویب آن لازم است، خوشایند باشد. برای مرخصی استحقاقی، کاهش تعداد هفته‌ها راه ساده‌ای برای کاهش قیمت است. به گفته محققان، برخی از مرخصی‌ها بهتر از هیچ‌کدام هستند، اما شواهد از سراسر جهان نشان می‌دهد که چهار هفته برای بهره‌مندی کامل از مزایای آن بسیار کم است. جودی هیمن، مدیر مؤسس مرکز سیاستگذاری و UCLA گفت: استاد برجسته بهداشت عمومی و امور عمومی. و با هر دوی این معیارها، 12 هفته مقدار متوسطی است و هر چیزی کمتر از آن به شدت ناکافی است. بقیه دنیا، از جمله کشورهای کم درآمد، راهی برای انجام این کار پیدا کرده اند.» داده های این مرکز نشان می دهد که در سطح جهانی، متوسط ​​مرخصی زایمان با حقوق 29 هفته و متوسط ​​مرخصی استحقاقی پدری 16 هفته است. با این حال، عنصر پیشنهاد مرخصی با حقوق، ایالات متحده را در خط مقدم بین المللی قرار می دهد: تعریف بسیار گسترده آن از خانواده و مراقبت. این شامل مراقبت از همه نوع عزیزان، از جمله شوهر شوهر، شریک خانگی و افرادی است که "معادل" خانواده هستند. حدود نیمی از کشورها اجازه مراقبت از کودکان بیمار را می دهند. سی و نه درصد از کشورها این اجازه را برای خویشاوندان بالغ مانند همسران یا والدین دارند. در میان کشورهایی که برای نیازهای بهداشتی خانواده مرخصی دارند، تنها 13 کشور خانواده را به طور کلی تعریف می کنند، از جمله پدربزرگ و مادربزرگ یا سایر عزیزان. حتی در آن زمان، گاهی محدودیت‌هایی وجود دارد، مانند اثبات اینکه فردی که نیاز به مراقبت دارد در حال مرگ است. در سطح جهانی، 107 کشور مرخصی والدین را برای پدران در دسترس دارند که بیش از نیمی است، و 47 کشور بیش از چهار هفته را ارائه می‌دهند. بسیاری از کشورهای ثروتمند بیش از 12 هفته پیشنهاد می دهند. بیست نفر، از جمله ژاپن، کانادا و سوئد، گزینه هایی برای بیش از یک سال دارند. برای طرفداران مرخصی استحقاقی در ایالات متحده، تعریف گسترده مراقبت از عزیزان یک خواسته کلیدی بوده است. لیلین بیگلو، معاون روابط کنگره در مشارکت ملی زنان و خانواده، گفت: «ما همیشه برای تعریف خانواده مبارزه کرده‌ایم که نشان دهد خانواده‌های آمریکایی واقعاً چه شکلی هستند، از جمله خانواده منتخب. این یک ستون بزرگ ما برای مدت طولانی بوده است.» سیاست‌های مرخصی خانوادگی موجود در ایالات متحده در حال حاضر تعریف گسترده‌ای از مراقبت دارد، عمدتاً به این دلیل که این کشور خیلی دیر به مرخصی پیشنهاد داده است. بسیاری از کشورها مرخصی زایمان با حقوق را در دهه 1920 آغاز کردند. برنامه مرخصی آمریکایی – بدون حقوق و به مدت 12 هفته، برای حدود نیمی از کارگران – در سال 1993 آغاز شد. در آن زمان، هنجارهای جنسیتی تکامل یافته بود و برای مادران کار و مردان برای مراقبت از کودکان یا بستگان عادی بود. مرخصی بدون حقوق شامل افرادی می شود که از نوزادان مراقبت می کنند. همسران بیمار، والدین یا فرزندان؛ مرخصی با حقوق به ندرت در هر جایی به طور کامل پرداخت می شود. حقوق معمولاً درصدی از حقوق معمولی تا حداکثر معینی است. در سرتاسر جهان، مرخصی استحقاقی عموماً از طریق بیمه اجتماعی، از طریق مالیات یا مشارکت کارفرمایان و کارگران تأمین می شود. ایالت‌های دارای مرخصی استحقاقی سیستم مشابهی دارند. طرح فدرال در کنگره با قوانین فرآیند بودجه‌ای به نام آشتی محدود می‌شود و به همراه سایر مخارج خالص ایمنی، با درآمد عمومی، شاید از مالیات بر میلیاردرها، پرداخت می‌شود. دموکرات ها در حال بررسی گزینه های دیگری برای کاهش هزینه مرخصی استحقاقی هستند. اینها شامل منقضی شدن آن پس از پنج سال است، به این امید که آنقدر محبوب باشد که قانونگذاران آن را تمدید کنند. ایده دیگر این است که آن را دائمی کنید اما با کمتر از چهار هفته مرخصی. همچنین روی میز آزمایش وسایل وجود دارد: کارگران کم‌دستمزد مرخصی با حقوق دریافت می‌کنند اما دیگران مرخصی نمی‌گیرند. از افرادی که در ایالات متحده مرخصی بدون حقوق می‌گیرند، بیش از نیمی از آنها برای مشکلات سلامتی خود مرخصی می‌گیرند. ایالات متحده یکی از 11 کشوری است که به دلیل مشکلات سلامتی مرخصی با حقوق ارائه نمی دهد. از کشورهایی که انجام می دهند، 132 کشور سه ماه یا بیشتر و 62 کشور در صورت نیاز یک سال یا بیشتر پیشنهاد می دهند. بسیاری از مردم به بیش از چهار هفته نیاز دارند. بهبودی پس از جراحی بزرگ معمولاً حداقل شش هفته طول می کشد. بهبودی پس از حمله قلبی می تواند چندین ماه طول بکشد. و درمان سرطان اغلب نیم سال یا بیشتر طول می کشد. بیمه از کار افتادگی کوتاه مدت در برخی موارد مرخصی پزشکی را پرداخت می کند، اما تنها حدود نیمی از کارگران واجد شرایط هستند. و زنان، کارگران رنگین پوست و آمریکایی های کم درآمد کمتر به آن مبتلا می شوند. تحقیقات در مورد مرخصی زایمان نشان می دهد که بین سه تا شش ماه ایده آل است. برای مادران متولد شده، بهبودی معمولاً حداقل شش تا هشت هفته طول می‌کشد و سلامت مادر نیز با مرخصی گرفتن پدران بهبود می‌یابد. تحقیقات نشان می دهد که نوزادان همچنان از حضور در خانه با والدین در نیمه اول سال – برای پیوند، سود می برند. افزایش میزان ایمن سازی و شیردهی؛ علاوه بر ایالات متحده، تنها کشورهایی که مرخصی زایمان ندارند جزایر مارشال، میکرونزی، نائورو، پالائو، پاپوآ گینه نو، سورینام و تونگا هستند. "هر مرخصی بهتر از مرخصی صفر است." مایا روسین-اسلیتر، اقتصاددان در بخش سیاست سلامت استنفورد که مرخصی استحقاقی را مطالعه می کند، گفت. با این حال، فکر می‌کنم شایان ذکر است که برخی از مزایای سلامتی مرخصی به وضوح در دوره‌های بالاتر رخ می‌دهد.»