کالج های کالیفرنیا مشکل بی خانمانی دارند. آیا پرداخت های ماهانه کمک می کند؟

تقریباً در پنج سال گذشته، هر ترم تحصیلی، اسکات مایرز-لیپتون متوجه می‌شود که یک تا سه نفر از دانشجویانش در دانشگاه ایالتی سن خوزه اخیراً یا در حال حاضر بی‌خانمان هستند. به شدت رنج می‌کشم و می‌پرسم، چه خبر است؟ مایرز لیپتون گفت: چرا یکدفعه انقدر وحشتناک رفتار می کنی؟ آنها به من می گویند، "خب، من در ماشینم می خوابم، یا در کتابخانه می خوابم، یا در اتحادیه دانشجویی می خوابم، یا در حال کاناپه سواری هستم و جای دیگری ندارم. باشد.» خیلی وقت‌ها اینگونه است.» مایرز-لیپتون موضوع بی‌خانمانی دانش‌آموزان را به عنوان یکی از نویسندگان شاخص درد دره سیلیکون، گزارشی سالانه که نابرابری درآمد و تبعیض نژادی را در منطقه نشان می‌دهد، کمیت کرد. گزارش سال 2020، که اولین بار توسط موسسه حقوق بشر دانشگاه منتشر شد، گزارش داد که بیش از 4000 دانشجوی ایالت سن خوزه در مقطعی از سال قبل بی خانمان را تجربه کردند – 13.2 درصد از بدنه دانشجویان. نیمی از دانش‌آموزان نیز گزارش دادند که اندازه وعده‌های غذایی خود را کاهش داده‌اند یا حتی وعده‌های غذایی خود را حذف کرده‌اند، زیرا نمی‌توانستند هزینه‌های غذا را تامین کنند. مایرز لیپتون که ناامید شده بود، به امید یافتن راهی برای کمک به یک سیاست گذار مراجعه کرد. دیوید کورتز، سناتور ایالتی کالیفرنیا که ناحیه‌ای از دره سیلیکون را پوشش می‌دهد، پیشنهاد کرد که کمک‌های دولتی 500 دلاری در ماه به دانشجویان کم‌درآمد در سراسر 23 پردیس دانشگاه ایالتی کالیفرنیا ارسال شود – ایده‌ای که پس از برنامه‌های درآمد پایه جهانی شکل گرفته است. در سال های اخیر به عنوان راهی برای کاهش فقر مورد توجه قرار گرفته است. در صورتی که قانونگذار کالیفرنیا این برنامه آزمایشی را تأیید کند، حداکثر 14000 دانش آموز که درآمد خانوار خانواده آنها تا 20000 دلار است، می توانند واجد شرایط پرداخت ماهانه باشند. در حالی که اجرای اولیه این طرح احتمالاً تنها شامل سه تا پنج پردیس می‌شود، کورتز گفت که امیدوار است در نهایت نه تنها به کل سیستم دانشگاه ایالتی کالیفرنیا بلکه در کالج‌های اجتماعی نیز گسترش یابد که درصد بیشتری از دانشجویان بی‌خانمان را در خود جای داده‌اند. این قانونگذار می گوید که او هنوز در حال بررسی چند چیز است اما قصد دارد این قانون را به طور رسمی در این ماه معرفی کند. او و مایرز-لیپتون امیدوارند که این برنامه به نفع تقریباً 11 درصد از دانشجویان سیستم دانشگاه ایالتی کالیفرنیا باشد که گفته اند یک یا یک بی خانمان را تجربه کرده اند. طبق گزارش دانشگاه در سال 2018، بارها در یک دوره 12 ماهه. این حدود 53000 دانش آموز است. بیش از 40 درصد از پاسخ دهندگان به نظرسنجی نیز گزارش کردند که دچار ناامنی غذایی بودند. این اعداد برای دانش آموزان سیاه پوست و نسل اول نامتناسب تر بود، به طوری که 18 درصد بی خانمانی و حدود 65 درصد گزارش ناامنی غذایی داشتند. در چند سال گذشته، سیاستمداران و جامعه کالیفرنیا سازمان ها به امید کاهش بی خانمانی دانش آموزان طرح هایی را ارائه کرده اند. کالج شهر لانگ بیچ یک برنامه آزمایشی را در سال 2021 راه اندازی کرد که به دانش آموزان اجازه می دهد در وسایل نقلیه خود در یک ساختار پارکینگ در محوطه دانشگاه بخوابند. دانشگاه‌های دیگر واحدهای مسکونی یارانه‌ای را برای دانشجویان خود ایجاد کرده‌اند. کورتز گفت، برخلاف این برنامه‌ها، پیشنهاد او از «سیاست‌های تجویزی» که نحوه مصرف کمک‌های دولتی را به دانشجویان دیکته می‌کند، فاصله می‌گیرد. آن‌ها می‌توانند نحوه خرج کمک هزینه را انتخاب کنند. در حالی که برخی ابراز نگرانی کرده‌اند که این پرداخت‌ها باعث می‌شود دانش‌آموزان کم‌درآمد از مزایای فدرال مانند کمک‌های مالی پل یا اعتبار مالیاتی کودکان واجد شرایط نباشند، مایرز-لیپتون گفت که کورتز برای اطمینان از این امر تلاش می‌کند. اتفاق نمی افتد تونی مول، مدیر امور عمومی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، گفت که مدیران در حال گفتگو با کورتز در مورد برنامه بالقوه هستند و "منتظر ادامه گفتگو در مورد این موضوع مهم هستند." "CSU متعهد به گسترش حمایت های مالی فراتر از کمک های مالی سنتی است. موله در ایمیلی گفت و همچنین سیاست‌ها و هزینه‌هایی را که به‌طور ناخواسته مانع از فارغ‌التحصیلی دانش‌آموزان به موقع می‌شوند، حذف می‌کنیم، و ما از نیت هر قانون‌گذاری که همین اولویت را دارد، قدردانی می‌کنیم." او به توسعه یک برنامه آزمایشی با درآمد تضمینی کمک کرد که بر افراد باردار و جوانانی که اخیراً سیستم مراقبت از خانواده را ترک کردند، که قانونگذار کالیفرنیا در سال گذشته تصویب کرد، متمرکز بود. «بسیاری از (دانش آموزان) ممکن است به 500 دلار برای رفتن به یک اتاق یا اجاره نیاز داشته باشند، اما برخی ممکن است به 250 دلار برای پوشش بخشی از اجاره و 250 دلار برای غذا نیاز داشته باشند. در هر ماه ممکن است کسی بخواهد یک جفت کفش یا یک کت گرم بخرد. "اگر به آنها بگویید "شما نمی توانید از هیچ بخشی از آن برای قدرت بخشیدن به تصمیمات خود و ارضای نیازهای خود استفاده کنید"، ما واقعاً با کل سلسله مراتب نیازها دست و پنجه نرم می کنیم و افراد را ناتوان می کنیم." طبق برآوردهای اولیه، سه مورد – طرح پردیس حدود 57 میلیون دلار برای ایالت هزینه خواهد داشت و طرح پنج پردیس حدود 84 میلیون دلار هزینه دارد. هنوز مشخص نشده است که کدام پردیس ها شاهد اجرای این برنامه خواهند بود. کورتز با استناد به مازاد بودجه پیش‌بینی‌شده 45.7 میلیارد دلاری کالیفرنیا، احساس می‌کند اکنون زمان مناسبی برای پیشبرد برنامه است. او گفت که در گفتگوهای اولیه خود با همکاران قانونگذار هنوز هیچ واکنش قابل توجهی دریافت نکرده است. «اگر ما در حال تلاش برای مقابله با این مشکل بی‌خانمان‌ها هستیم که در حال حاضر داریم، چرا به مردم اجازه نمی‌دهیم از فردا شروع به گذاشتن پول در بانک‌ها کنند؟ ما می‌توانیم همین الان این کار را انجام دهیم.» «ما پول داریم. حساب بانکی دارند. این به زیرساخت های بیشتری از این نیاز ندارد.»
.